En leren is een van de doelen van de tuin. Daarom geeft Françoise acht keer per jaar een workshop om mensen te tonen hoe je een boomgaard beheert. Je leert er de technieken van enten, snoeien, occuleren en opbinden. De workshops zijn gratis, maar het is de bedoeling dat je na de les ook zelf aan de slag gaat en de boomgaard mee beheert.
Daarnaast wil de gemeente haar burgers de mogelijkheid geven om meer met de natuur in contact te komen. 'We vinden het belangrijk om zoveel mogelijk natuur en biodiversiteit in de stad te brengen', vertelt de schepen van ecologische transitie Françoise De Halleux. 'Daarom hebben we in de tuinen ook kippen, bijenkasten en een vijver. We willen de natuur in de stad doen heropleven, zelfs aan de rand van een spoorweg, wat op het eerste gezicht niet bepaald uitnodigend is.'
Het derde doel is om de bewoners meer met elkaar in contact te brengen door hen een ontmoetingspek aan te reiken. De tuin is er dus ook om sociale redenen. Ze brengt namelijk heel wat mensen bij elkaar. Tuiniers en vrijwilligers doen er hun ding. 'De groep wordt steeds groter', weet Françoise te vertellen.
Spanningen
Maar zo’n grote groep mensen zorgt af en toe voor spanningen. Vooral bij de verdeling van de oogst is dat het geval. 'Het globale principe in de tuin is dat de oogst verdeeld wordt onder de tuiniers en de deelnemers van de workshops of werkdagen', zegt Nathalie van de gemeente.
In de praktijk loopt het volgens Françoise daarentegen vaak anders: 'Sommige personen hebben de neiging om niet aan anderen te denken en zichzelf rijkelijk te bedienen. Jammer is ook dat het fruit vaak geplukt wordt voordat het rijp is. Dat proberen we nu te vermijden door bij iedere boom een paneel te zetten met daarop een vermelding van het ras en van wanneer het fruit plukklaar is.'